Rauwe voeding. Waarom wel of niet?

Rauwe melk, rauwe honing, rauwe eidooiers, rauw vlees. Rauw, misschien hoor je dit woord steeds vaker voorbij komen. Als je mij volgt op Instagram, dan heb je vast wel gezien dat ook ik hier fan van ben. Ik drink voornamelijk rauwe melk. Daar maar ik ook nog eens graag een yolky latte van. Een koffie met melk en een rauwe eidooier. Maar waarom eigenlijk? Rauw voedsel is toch gevaarlijk? Ongezond? Waarom zou je dan aan deze trend mee willen doen? Is het eigenlijk wel een trend, dat rauwe voedsel eten? In deze blog zal ik als het ware een korte inleiding geven op een reeks van blogs die ik zal schrijven over rauw voedsel. Ik zal over verschillende categorieën aparte blogs schrijven, omdat dit simpelweg niet in één blog past. Althans, die wordt dan veel te lang. En dat wil ik jullie, en mezelf, natuurlijk niet aandoen, haha. Dus hierbij een korte inleiding op dit onderwerp.

Bacteriën en andere dingen die ons ziek maken

Over rauw voedsel wordt veel gezegd. Ik denk dat de meeste van jullie hier al wel eens het een en ander over hebben gehoord. Om deze blogreeks zo compleet mogelijk te maken, deel ik ze toch nog even graag met jullie. Het volgende wordt zoal gezegd over rauw voedsel:

• Het is kankerverwekkend.

• Het maakt ons ziek door bacteriën zoals salmonella of E. colli.

• Het beschadigd ons lichaam en is zelfs kankerverwekkend.

• Het verhoogd ons cholesterol gehalte aanzienlijk.

Dit zijn een aantal van de claims die worden gedaan over rauw voedsel. Überhaupt over het eten van veel dierlijk voedsel. In de blogs die zullen volgen, zal ik verder op deze stellingen ingaan. Hopelijk kan ik jullie zo duidelijk en volledig mogelijk uitleggen waarom deze claims niet helemaal, of zeg maar gerust helemaal niet waar zijn.

Een fout in De Schepping?

Voordat ik jullie overlaad met allerlei informatie, wil ik jullie graag een vraag stellen. Niet omdat ik het allemaal denk te weten ofzo, maar omdat ik het me echt afvraag. Tegenwoordig eten we namelijk heel veel synthetisch voedsel. Niet perse volledig synthetisch, maar wel heel erg bewerkt. De vraag die ik mezelf vaak stel en jullie ook wil stellen is: "Waarom vinden we het wel normaal om dit te eten, maar niet het voedsel dat De Schepping ons geeft?" Waarom moeten we ons voedsel eerst bewerken voordat het goed is? Een ei koken of een stukje vlees bakken is niet perse bewerken natuurlijk, dat bedoel ik hier ook niet mee te zeggen. Maar ik vraag me af waarom we in deze maatschappij zo kritisch zijn gaan kijken naar het rauwe voedsel. We leven in een gebroken wereld en zelfs het voedsel is niet meer wat het ooit was en hoe God het in eerste instantie bedoeld heeft. Maar welke houding moeten we vandaag de dag wel aannemen? Want God geeft ons nog steeds zoveel goede dingen. Hij maakt toch geen fouten? Ook niet in Zijn Schepping? Deze vragen stel ik mezelf ook altijd als ik onderzoek doe naar of iets gezond is of niet. Zo probeer ik mezelf scherp te houden en ook hierin echt weer te kijken naar wat Bijbels is en hoe God het heeft bedoeld. Ik hoop dat jullie hierdoor geïnspireerd worden en dat jullie deze vragen in gedachten houden bij het lezen van de blogs.

Nieuwe dingen leren

In de afgelopen jaren heb ik ontzettend veel nieuwe dingen mogen leren. Van bepaalde dingen ben ik echt volledig overtuigd geraakt. Zeker omdat ik de positieve effecten zie in ons gezin. Een mooi voorbeeld is melk. Sinds ik weinig of geen gepasteuriseerde melk meer drink, is de luieruitslag van ons dochtertje weg. Ik geef dus borstvoeding en merk dat wat ik eet en drink ook heel veel invloed heeft op de gezondheid van ons dochtertje. Ik stond ervan versteld en ben er ook helemaal enthousiast van geworden. Ik wil graag nog meer nieuwe dingen leren over hoe voeding ons beïnvloed en wat De Schepping ons daarvoor te bieden heeft. Ook daarmee hoop ik jullie weer te inspireren. We kunnen altijd nieuwe dingen leren. Daarom deel ik graag met jullie over dit onderwerp. Dus houd de blog in de gaten. En mocht je nu al vragen hebben, dan hoor ik het graag. Dan neem ik dit mee in de blogs.