Ik doe niets goed.

Het is alles of niets. Zo lijkt het vaak wel als we kijken naar gezond leven. Vooral op social media, maar soms ook in mijn omgeving, zie ik dit vaak. Als we "gezond leven" mogen we vooral niet afzwakken of concessies doen. Keihard trainen, geen grammetje (ongeraffineerde) suiker eten, veel groente en fruit, de goede supplementen gebruiken, niets gebruiken dat onze hormonen kunnen verstoren. En zo kan ik nog wel even doorgaan. En hoewel ik groot voorstander ben van het gezond leven, breng ik in deze blog toch graag even de nuance aan. Want het lijkt tegenwoordig wel alsof we niets goed doen. Alsof ik niets goed doe.

Alles doen

Zoals ik net al schreef, lijkt het alsof we echt alles moeten doen om gezond te leven. Ik betrap mezelf er ook vaak op. Dit mag ik niet, want... of dat mag niet, omdat... Als je eenmaal onderzoek gaat doen en de stapjes naar een zo gezond mogelijk, troepvrij leven maakt, dan is dit wellicht wel onoverkomelijk. Je bent je bewust van wat voor invloed je omgeving, wat je eet en wat je doet heeft op je gezondheid. Ik denk dat die bewustwording helemaal niet verkeerd is. Ik denk ook niet dat het maken van deze stapjes en je bewust zijn van al het "slechte" verkeerd is. Maar wat ik nu zie gebeuren, is dat veel mensen beweren alles te weten. Er wordt zo vreselijk veel informatie gedeeld op het internet, dat je soms door de bomen het bos niet meer ziet. Allereerst is het soms lastig te bepalen welke informatie juist is en waar we daadwerkelijk iets mee kunnen en moeten. Daarnaast is er zo ontzettend veel dat we moeten doen om gezond te zijn. Als we het niet doen, zijn we niet goed bezig. We kunnen erg veel fout doen. Dat alles brengt een grote druk met zich mee. Althans, dat ervaar ik soms. We willen heus wel alles doen, maar het kan en lukt simpelweg ook niet.

Ik zie sommige dokters of wetenschappers beweren dat je moet doen aan intermitted fasting (eten tussen 12.00 en 20.00 uur bijvoorbeeld). Of soms maar 1 maaltijd op een dag moet eten. Of alleen maar dierlijk voedsel eten. En ik geloof heus wel dat bepaalde diëten kunnen werken. Maar niet alles is voor iedereen. Er is daarin ook een groot verschil tussen mannen en vrouwen bijvoorbeeld. Verder zijn er ook nog veel van die wetenschappers en dokters die geloven in de oermens en niet in een Schepper en een Schepping. Doordat men hier niet in gelooft, is hun kijk op het leven en op wat gezond en normaal is ook echt anders. Maar zelfs degenen die wel geloven, beweren het allemaal te weten. Inmiddels is zelfs havermout, spinazie, ahoornsiroop (maple syrup) en pindakaas ongezond. Jullie begrijpen vast wel waar ik vandaan kom. Als we alle artsen en gezondheidsdeskundigen moeten geloven is het nooit goed. Dat vind ik soms niet echt bemoedigend.

Terug naar de basis

Hoewel ik soms nog weleens in de war raak van alles wat ik zie en lees, probeer ik allereerst zelf onderzoek te doen naar alles. Natuurlijk kan daar van alles over gezegd worden, want ook ik doe dat waarschijnlijk niet altijd goed. Ik heb mijn eigen ideeën en lees misschien soms net iets liever dingen die in mijn straatje passen. Maar aan de andere kant probeer ik terug te gaan naar mijn basis. De basis van mijn hele leven, Gods woord. Ik geloof dat Gods Woord al heel duidelijk spreekt over wat goed voor ons is en wat niet. Daarover heb ik inmiddels wel het een en ander geschreven op de blog. Dan nog doe ik niet alles goed. Maar ik doe niet niets goed. Uiteindelijk geloof ik ook in balans. Dat zie je ook terug in de Bijbel. Alles met mate. We mogen genieten van honing, maar uiteindelijk word ons lichaam niet verontreinigd door wat erin gaat, maar door wat eruit gaat (Mattheus 15:11). En daar probeer ik me aan vast te houden. Balans is alles. Daarin probeer ik vooral de basisprincipes hoog in het vaandel te houden. Mijn lichaam is een tempel van de Heilige Geest en ik moet er goed voor zorgen. En als ik af en toe havermout of pindakaas of spinazie eet, dan is dat echt niet slecht voor me. Als de Bijbel spreekt over melk en honing, maar ook groenten, dan weet ik dat dit goed voor mij is. Omdat God ook dat aan ons geeft.