Een kijkje in de keuken.

Over de jaren ben ik me steeds meer bewust geworden van wat voeding, maar ook de manier waarop we ons voedsel bereiden, voor invloed heeft op onze gezondheid. En over de jaren heb ik op heel wat verschillende plekken gegeten. Ook zie ik online, bijvoorbeeld bij het zoeken naar recepten, van alles voorbijkomen. Pas was ik aan het bellen met een vriendin en zij vroeg mij waarom ik niet meer recepten deel voor bijvoorbeeld het avondeten. Ik gaf aan dat ik dacht niet echt iets nieuws te kunnen delen. Zeker omdat ik mijn omgeving, zo dacht ik, (gelukkig) wel een kentering zie in hoe mensen hun eten bereiden. Maar blijkbaar valt dat nog mee. Of tegen. Het is maar hoe je het bekijkt. Die vriendin gaf ook aan dat zij nog veel mensen kent die pakjes en zakjes gebruiken om te koken. En dat is precies wat bevestigd werd toen ik de afgelopen tijd bij anderen ging eten of eters op bezoek kreeg. In deze blog zal ik mijn gedachten hierover delen en hoe ik hier mee omga.

De boodschappen

Eigenlijk snap ik het wel, het koken met pakjes en zakjes. Het is gemakkelijk, maar ook goedkoop. Je hoeft niet na te denken over wat je allemaal in huis moet halen en hoeft naast dat pakje of zakje niet eens iets extra's in huis te halen. Ideaal. Pas ging ik een cake bakken en toen werd ik met mijn neus op de feiten gedrukt. Ik had ook een cake kunnen kopen voor misschien € 2,-. Maar omdat ik graag zelf wil bepalen wat ik in de cake doe én omdat ik vaak toch wel biologische producten gebruik, maak ik cake eigenlijk gewoon altijd zelf. Ah fijn, je raadt het al... boter is duur, eieren zijn duur, bloem en/of meel en suiker valt dan gelukkig nog wel mee. Maar een cake zelf bakken voor minder dan die € 2,-, dat is onmogelijk. Ook moet je goed nadenken of je alle ingrediënten wel in huis hebt. Inmiddels heb ik altijd alles wel in huis. Zo kan ik echt altijd een maaltijd maken. Maar je bent daar niet zomaar. Dat moet je jezelf aanwennen en dat kost wel wat tijd en moeite.

Ik vind dat het dubbel en dwars waard, maar we leven nu eenmaal in een maatschappij waarin dingen ons nogal gemakkelijk gemaakt worden. Dat zie ik als een valkuil, omdat het ons dan ook gemakkelijker maakt om voor het slechte alternatief te kiezen. Daarnaast worden we juist sterk en weerbaar van het kiezen van de weg van de meeste weerstand. We leven ook in een maatschappij waarin "echt" eten steeds duurder wordt. Het wordt niet echt bemoedigd. De trend van het veganisme komt steeds meer op en het wordt hip om sprinkhanen te eten. Ik denk dat mijn punt hiermee wel duidelijk is. Het is soms gemakkelijker en aantrekkelijker om voor het gemak te kiezen, maar ook wordt het ons niet altijd even gemakkelijk gemaakt om juist niet voor het gemak te kiezen. Snappen jullie 'em nog?

Het gerei

Naast de boodschappen zijn ook de dingen die we gebruiken erg belangrijk. Het keukengerei. Waar men vroeger kon kiezen uit een gietijzeren pan en later misschien nog rvs of keramisch, zijn er nu honderden pannen te koop met een anti-aanbaklaag vol PFAS. Daarnaast gebruiken heel veel mensen lepels en spatels van plastic. Want dan wordt de anti-aanbaklaag niet beschadigd. En het verbaasde mij trouwens ook echt hoeveel mensen alsnog die anti-aanbaklaag beschadigen. Dat is misschien nog wel het allerslechtst. Een poosje geleden vroeg ik aan mijn oma waarom (misschien juist wel) de oudere mensen toch voor dit gemak kiezen. Ze hebben het toch nooit anders gedaan? Het ging vroeger toch ook prima zonder al die dingen? "Toch het gemak", zei ze. Vroeger was echt niet alles beter en soms moest er meer moeite worden gedaan.

Het alternatief

Met de wetenschap dat bepaalde dingen gewoon echt niet goed voor je zijn, zoals de PFAS in de anti-aanbaklaag en de microplastics die vrijkomen, vraag ik me echt af of het erg is om wat moeite te doen. En is het wel echt moeite doen? Dat moeten we ons misschien ook afvragen. Is het echt zoveel moeite om gewoon een andere pan te kopen en te leren ermee om te gaan? Of om kruiden, meel, bloem, bakpoeder en dergelijke te kopen? Mijn keukenkastjes en voorraadkastjes staan vol met allerlei voedsel waar ik weer lekkere maaltijden en tussendoortjes van kan maken. Vergt het soms iets meer extra tijd, omdat ik even moet kijken wat ik nodig heb en wat er nog allemaal wel in de kast staat? Ja, dat wel. Maar op de langere termijn spaart het me misschien weer tijd, omdat ik niet overal meer voor naar de supermarkt moet. Daarnaast word ik ook beter en handiger in het bijhouden van de voorraad en het zelf maken van dingen. Dat vind ik persoonlijk erg leuk.

Dan het feit dat het "gezond leven" duur of in elk geval duurder is. Dat is soms ook wel gewoon zo. Wel als we kijken naar het bakken van een cake bijvoorbeeld. Maar als we dan kijken naar de rest? Wordt er ook niet veel frisdrank gedronken? Of koekjes en snoep gegeten? Of chips en nootjes? Natuurlijk doe ik dat ook. Maar met mate. En dat kan weer geld besparen. Wat je daarna weer kunt uitgeven aan de gezondere dingen. In mijn ogen is het een beetje een wisselwerking. Dat geldt niet alleen voor de boodschappen, maar ook voor het keukengerei. Houten spatels gaan bijvoorbeeld lang mee en dat is echt niet perse duurder dan de spatels van plastic. Hetzelfde geldt voor pannen. Ik gebruik mijn braadpan voor bijna alles. Daardoor gebruik ik maar weinig mijn Green Pan-pan. En al zou ik een gewone pan met anti-aanbaklaag gebruiken, dan moet ik deze ook eens in de zoveel tijd vervangen, omdat deze vrij snel slecht wordt. Terwijl zo'n braadpan super lang mee gaat.

Het zat me dwars

Een hele poos vond ik het lastig om anders en bij anderen te eten. Bij elk ding dacht ik na over wat er allemaal wel niet in het eten zat en waarmee het was klaargemaakt. Ik werd terughoudend. Ik geloof ook niet dat dat de goede houding was... Ons lichaam is een tempel (1 Korinthe 6:19), maar uiteindelijk gaat het ook niet om wat ons lichaam in komt. Dat zal ons lichaam niet ontreinigen (Mattheüs 15:11). Ik denk daarom dat ik hierin wel de nuance moet aanbrengen. Uiteindelijk moeten we dankbaar zijn voor alles wat we krijgen en mogen we alles eten, als we God er maar voor gedankt hebben (1 Timotheüs 4:4-5). Die houding, om zo kritisch te kijken naar eten bij een ander, is mijns inziens dan ook niet de juiste weg. Natuurlijk breng ik het graag ter sprake en zet ik mensen graag aan het denken. Maar uiteindelijk moet ik ook gewoon dankbaar zijn.

De nieuwe keuken

Inmiddels ben ik dus al even bezig om aanpassingen te maken in mijn keuken. In de boodschappen en het keukengerei, voor "de nieuwe keuken". Ik heb kleine stapjes gezet en moet er misschien nog wel wat meer maken, maar dat maakt niet uit. Het gaat om de bewustwording. Omdat ons lichaam wél die tempel is. En als we daar op een relaxte (niet krampachtige) manier mee omgaan, dan blijft het leuk om te leren en te veranderen ten goede. Ik hoop jullie met deze blog dan ook te bemoedigen met dat het niet ingewikkeld hoeft te zijn. Dat het niet in één keer goed hoeft te zijn. Dat er altijd ruimte is voor verbetering en dat dat prima is. En vooral dat het niet erg is om wat meer moeite te doen, omdat daar uiteindelijk alles beter van wordt.