De wereld of God

Deze keer weer een ander soort blog. En hoewel ik heel goed weet waarom ik deze blog moet schrijven, vind ik het lastig. Lastig om dit soort blogs te schrijven. Ik weet wel waarom ik deze blog moet schrijven, al is het alleen maar voor mijzelf. Maar waarom schrijf ik het dan? Omdat ik gehoorzaam moet zijn. En omdat ik met mijn hele hart geloof dat Gods Woord waarheid is. Dat we daaruit moeten leven. Dat het het allerbeste is als we leven zoals Hij dat vraagt en zoals Hij dat bedoeld heeft. Dat maakt dit niet minder lastig ofzo. Maar die strijd is voor mij een bevestiging. Want de Bijbel is duidelijk. Als je het goede wilt doen, als je Zijn wil wilt doen, dan gaat de duivel daar achteraan. Dus daarin moeten we kritisch zijn en kritisch blijven. En dat is precies het punt wat ik wil maken in deze blog. De duivel gaat rond als een briesende leeuw. De wereld verandert sneller en sneller en gaat steeds meer achter hem aan. Dat wil ik deze blog graag aankaarten, omdat het zo belangrijk is om ons hier bewust van te zijn.

Het besef

Ik hoop en bid dat er voor iedere gelovige een besefmoment komt. Een moment waarom we beseffen wat God van ons vraagt, wat de Bijbel zegt. Maar ook een moment waarop we beseffen dat Hij niet alleen van ons vraagt om bij de wereld weg te blijven, maar dat dit ook beter voor ons is. Dat er zoveel gevaren in liggen. En dat, hoe sterk we ook kunnen staan in ons geloof, er altijd een moment van zwakte kan zijn. De Bijbel is duidelijk.

1 Johannes 2:15-17 zegt het volgende: " 15. Hebt de wereld niet lief, noch hetgeen in de wereld is; zo iemand de wereld liefheeft, de liefde des Vaders is niet in hem. 16. Want al wat in de wereld is, namelijk de begeerlijkheid des vleses, en de begeerlijkheid der ogen, en de grootsheid des levens, is niet uit den Vader, maar is uit de wereld. 17. En de wereld gaat voorbij, en haar begeerlijkheid; maar die den wil van God doet, blijft in der eeuwigheid."

Voor mij zijn deze verzen zo duidelijk. We moeten deze wereld niet liefhebben. Dus ja, als ik de wereld niet moet liefhebben, hoe komt het dan toch dat ik mee wil met die wereld? Hoe komt het ik me zo druk kan maken over wat mensen, vaak uit de wereld, van me denken? En zo kan ik nog heel veel meer vragen stellen. We leven wel in deze wereld, maar het is overduidelijk dat we anders moeten zijn. En als we dat gaan beseffen, dat we anders "moeten" zijn, dan gaan we ons hopelijk ook anders gedragen. Anders kleden. Dan zijn er andere prioriteiten. Dan is er een andere levenswandel. Althans, dat lijkt me de bedoeling.

Niet alleen 1 Johannes 2 wordt er duidelijk geschreven over dat we de wereld niet moeten liefhebben. Ook in Jakobus 4 staat een bekend gedeelte hierover. Neem vers 4 bijvoorbeeld. "4. Overspelers en overspeleressen, weet gij niet, dat de vriendschap der wereld een vijandschap Gods is? Zo wie dan een vriend der wereld wil zijn, die wordt een vijand van God gesteld." Ja, ik weet dat dit heel heftig klinkt. Maar er zijn nog meer verzen te noemen om wat ik hierboven geschreven heb te onderbouwen. Het is zoals het is. En eigenlijk is het ook wel logisch dat God dit van ons vraagt. Want, en dat is ook weer iets wat we moeten gaan beseffen denk ik, we kunnen onze tijd, onze aandacht, onze prioriteiten niet verdelen. Het kan lang goed gaan, maar er komt een punt dat we moeten kiezen. Voor leven in de wereld of een leven met Hem. Het kan niet samen gaan en dat zeg ik ook uit eigen ervaring.

Gelovigen in de wereld

We moeten anders zijn, dat is voor mij wel duidelijk. En nu komt toch wel het gedeelte van de blog dat ik lastig vind om te schrijven. Want ik vind mijzelf niet beter. Ik weet het ook niet beter dan een ander. Maar God is wel beter. En Hij weet het ook beter. Wat me opvalt, is dat er tegenwoordig op allerlei manieren toch een soort "vriendschap" met de wereld wordt gezocht. Van regenboogkerken tot "Christelijke" festivals die je niet meer van een normaal festival kunt onderscheiden. Net als muziek of kleding bijvoorbeeld.

Voor deze week had ik eigenlijk een andere blog in gedachten, maar na wat scrollen op Instagram voor inspiratie kwam ik tot de conclusie dat ik toch iets anders met jullie moest gaan delen. Hoe dat ging? Een bepaalde artiest is op Instagram zeer populair. Al zijn liedjes worden gebruikt om reels (korte video's op Instagram) mee te maken. Veel Christelijke accounts gebruiken zijn liedjes ook. Ik moet zeggen dat het leuk klinkt. De tekst is vaak ook prima en het zijn leuke liefdesliedjes. Maar toen ik een specifiek liedje eens wat beter ging beluisteren, kwam ik erachter dat deze beste man het volgende zingt: "Tried every chapel, tried talking to Jesus, but all that let me down." De vertaling hiervan is: "Ik heb elke kerk (kapel) geprobeerd, heb geprobeerd om met Jezus te praten, maar dit alles heeft me teleurgesteld." Daarna gaat het liedje verder met hoe deze man alles inzet op hem en zijn geliefde. Op zich mooi natuurlijk, om zo over liefde te zingen. Maar die eerste zin, die bleef me bij. Want hoe kan het toch dat mensen Jezus zoeken en dat Hij hen teleurstelt. Zegt dat wat over Jezus of over die mensen. En in dit geval over deze artiest en de gesteldheid van zijn hart. Na hier even over nagedacht te hebben, kwam ik tot de conclusie dat ik dit liedje, of überhaupt liedjes van deze artiest, beter niet meer kon luisteren. En dat ik eigenlijlk vind dat Christenen deze liedjes niet kunnen gebruiken. Zeker niet als er Christelijke content mee wordt gemaakt. Dit deed me (weer opnieuw) beseffen hoe gemakkelijk we meegaan in die wereld. En hoe sluw het soms ook is. Want zo'n liedje klinkt op zichzelf leuk, schattig en de tekst over liefde is ook best wel mooi. Maar het sluipt er in. Als ons geloof niet sterk is, als we een zwak moment hebben, als we net even op het gebied van liefde in een diep dal zitten en aan alles twijfelen, dan zijn we wellicht wel heel vatbaar voor zulke teksten. Het kan twijfel zaaien. En dat kleine zaadje kan een hele hoop onkruid met zich meebrengen en ons geloof in de weg gaan zitten. Dat is uiteindelijke het punt.

De wereld of God

De Bijbel is zwart-wit. Dat hebben we net weer kunnen lezen in de verzen die ik geciteerd heb. Is God daarmee te streng of onrechtvaardig? Dat denk ik niet. Misschien vind je dat ik me aanstel. Misschien denk je wel dat het geen kwaad kan. Dat kan en iedereen is natuurlijk vrij om daarin een mening te hebben. Maar toch wil ik jullie vragen om eens na te denken. Over hoe de maatschappij eruit ziet. Hoe kan het zijn dat die regenboogkerken er zijn, terwijl God ons zo duidelijk zegt om anders te zijn dan deze wereld. Daarnaast is hij over deze onderwerpen ook gewoon heel duidelijk. Ik denk dat ik dat niet perse verder hoef toe te lichten. Maar goed, er zijn natuurlijk ook onderwerpen die wat minder duidelijk zijn. Dat begrijp ik heus wel.

Wat voor mij een richtlijn is, is dat ik eigenlijk het tegenovergestelde moet doen van wat de wereld doet. Een heel praktisch en eenvoudig voorbeeld is voor mij kleding. Tegenwoordig is wijde kleding helemaal hip. Geloof me, ik houd er ook van, want het zit lekker. Maar ik kan soms echt niet meer zien of iemand een man of een vrouw is. Zeker als vrouwen kort haar hebben of mannen lang haar, dan is het zo lastig om onderscheid te maken. En dat terwijl de Bijbel hier het volgende over zegt in Deuteronomium 22:5. "5. Het kleed eens mans zal niet zijn aan een vrouw, en een man zal geen vrouwenkleed aantrekken; want al wie zulks doet, is den HEERE, uw God, een gruwel." Dit vers zegt iets over hoe God denkt over hoe we ons moeten kleden. Wat hier heel duidelijk beschreven staat, is dat een man zich als een man moet kleden en dat een vrouw zich als een vrouw moet kleden. Kleden naar het geslacht dat je bent. Ook hierin moeten we natuurlijk niet doorslaan in twistvragen zoals de kleur of de lengte van de stropdas bij mannen of welke kleur jurken je als vrouw mag dragen. Het gaat hier om de geest van de Wet. Maar wat ik nu zie gebeuren, is dat het niet meer uitmaakt. Hoe we eruit zien. Of we ons netjes en vrouwelijk kleden.

Uiteindelijk is kleding natuurlijk een van de voorbeelden, maar ik zou er nog wel veel meer kunnen noemen. Zoals het liken van posts met polygame of andere niet-Bijbelse relaties bijvoorbeeld. Ook dit is iets wat ik zo vaak zie gebeuren. Is dat echt hoe God het bedoeld heeft? Mogen we dat "leuk vinden" of zegt Hij hier iets anders over? Waar het om gaat, is dat we op elk gebied van ons leven een keuze moeten maken. Doen we het zoals de wereld of doen we het zoals God dat van ons vraagt. In alles.

God is radicaal

We mogen toch komen en zijn zoals we zijn? Ja, uiteindelijk ziet God het hart aan. We mogen komen zoals we zijn, maar dat betekent niet dat we niet hoeven te veranderen. Net als in het verhaal van "de splinter en de balk" moeten we inderdaad eerst de balk uit ons eigen oog halen, maar uiteindelijk moet de splinter ook uit het oog van de ander. Dit is denk ik dan ook de kern van de blog, we moeten kritisch blijven. Kritisch zijn en blijven in wat Hij zegt. In alle aspecten van ons leven kijken naar wat Zijn Woord zegt en wat Hij van ons vraagt. Zo kunnen we echt leven tot Zijn eer en zo komt ons leven echt helemaal tot zijn recht voor Hem. Is dat radicaal? Misschien wel. Maar God is ook radicaal. Hij vraagt van ons om anders te zijn. Om radicaal te zijn. Laten we dat dan ook zijn. Voor Hem.

Misschien dat de boodschap van deze blog wat anders is dan wat jullie normaal van mij te horen krijgen. Ik heb deze blog, zoals ik al eerder aangaf, in gehoorzaamheid geschreven. Ook voor mijzelf. Want ook in mijn leven zijn er dingen waarmee ik echt leef zoals de wereld dat doet. Bepaalde gedachten, gewoontes of andere dingen die ik doe. Daarmee is deze blog ook voor mij weer een vermaning. Ik moet niet leven zoals de wereld dat doet, want dan kom ik bedrogen uit. Dan leef ik een doelloos leven en is dat echt wat ik wil? En wat doe ik eraan om dat te veranderen? Die vragen stel ik aan mijzelf. Doen jullie dat ook? We moeten een keuze maken. In Jozua 24:15 staat dit: "... kiest dan heden wien gij dienen zult;" Laten we dat vandaag nog doen.