De Schepper of de schepping.

Misschien lees je de titel en heb je geen idee waar ik naartoe wil met deze blog. Maar als je bekend bent met wat er staat in Romeinen 1:25, dan zul je misschien begrijpen waar ik heen wil in deze blog.

“Als die de waarheid Gods veranderd hebben in de leugen, en het schepsel geëerd en gediend hebben boven den Schepper, Die te prijzen is in der eeuwigheid, amen.” - Romeinen‬ ‭1‬:‭25‬

De wereld redden

Een vers dat mij ontzettend aan het denken heeft gezet. Vooral de laatste jaren is dit iets wat mee bezig houdt. Dat begon allemaal een beetje toen ik een documentaire heb gekeken over een boerderij waar alles op een zo natuurlijke mogelijke manier werd gedaan. Prachtig. Echt. Maar deze mensen kenden de Heere Jezus niet. Ze kenden hun Schepper niet. Het zette me aan het denken. Steeds vaker zag en zie ik voorbij komen dat we lief moeten zijn voor de aarde. Dat mensen net zo belangrijk zijn als dieren. Veel van dit soort gedachtegangen worden steeds groter en populairder. “Er is geen planeet B”, en andere leuzen worden tijdens demonstraties op posters gezet. Nep vlees wordt meer verkocht dan ooit en zelfs kinderen krijgen wordt een steeds groter taboe. En waarom? Om de aarde te redden. Om mensen en dieren te redden.

Iets wat me opvalt, is dat we ons steeds bewuster lijken te zijn van hoe bijzonder de schepping is. Hoe mooi alles in elkaar zit. Hoe bijzonder alles is bedacht en hoe mooi het kan zijn als we de natuur (waar mogelijk natuurlijk) zijn gang kunnen laten gaan. Dat is wat in die documentaire zo mooi naar voren kwam. Ik zie dit alles als het ontwerp van de Schepper. Niet omdat ik zo goed ben, maar omdat ik geloof in de Schepper. En dat is wat zovelen helaas niet doen. Daarmee verschuift ons perspectief. Daarmee denken we het dus zelf te moeten doen, maar ook zelf te kunnen.

Onszelf redden

Laat ik eerst even een nuance aanbrengen. Natuurlijk geloof ik dat we met respect en eer met Gods' schepping om moeten gaan. Natuurlijk geloof ik dat mensen en dieren goed behandeld moeten worden en dat we na moeten denken over hoe we leven hier op aarde. Dat staat buiten kijf. Maar waar ik tegenaan loop, is dat we de Schepper in dit hele plaatje vergeten. De mens is arrogant geworden en denkt het zelf wel even te gaan doen. Wij als mensen kunnen de aarde niet redden, wij zijn immers zelf het probleem. Wij als mensen kunnen onszelf niet eens redden. Sterker nog, God zegt in Zijn Woord heel duidelijk dat deze aarde zal vergaan. Hij spreekt over een nieuwe Hemel en nieuwe aarde. Zegt dat ons niet genoeg?

Ik denk niet dat dit betekent dat we er maar op los moeten leven. De Bijbel spreekt ook over matigheid en verantwoordelijkheid en leert ons ook dat we met respect met de natuur om moeten gaan. We hebben de verantwoordelijkheid over onze levenswandel. Maar uiteindelijk is het allerbelangrijkste dat we Hem kennen. Dat we God kennen. Dat we de genadegift aannemen en vooral daaruit zullen leven. Wij als mensen kunnen de aarde niet redden. We kunnen ook onszelf niet redden. Dat kan alleen de Heere Jezus Christus. De Schepper van Hemel en aarde.

Echte redding

Buiten het feit dat er zoveel leugens worden verspreid over het eten van vlees en andere dingen zoals klimaat en dergelijke (dit noemt Paulus al in de Romeinenbrief), kunnen we zo duidelijk zien dat mensen God niet willen kennen. Ze willen de waarheid niet weten. Ze willen niet onder ogen komen dat er een Schepper is. Ze hebben de schepping meer lief dan hun Schepper. Het vers uit Romeinen leert mij hoe belangrijk het is om vooral te zien op de Schepper. Om in het leven Hem niet uit het oog te verliezen. Uiteindelijk is Hem kennen en bekend maken het allerbelangrijkste. Niet “lief” zijn voor de aarde bijvoorbeeld. Of dieren net zo (al dan niet belangrijker) vinden dan mensen. God, de Schepper van Hemel en aarde, Hij is de belangrijkste. Hij, die Zijn Zoon gaf om voor onze zonden de prijs te betalen daar aan dat kruis of Golgotha. Dat zet voor mij alles in perspectief. Laten we de Schepper meer eren en dienen en Hem prijzen tot in eeuwigheid.

Hoewel er veel mensen zijn die denken de wereld te kunnen redden, “de wereld een betere plek te maken” of "de wereld een beetje beter achter te laten", moet de mens eerst onder ogen komen dat wij zelf het probleem zijn. Niet de ander, niet de buurman of buurvrouw, nee wijzelf. Al de problemen in deze wereld komen door onze zonden. Zonder de bron van het probleem te erkennen en de Bron van het leven te kennen, zal er nooit redding zijn. In 2 Korinthe 5:17 legt Paulus het zo mooi uit. “‘Zo dan, indien iemand in Christus is, die is een nieuw schepsel; het oude is voorbijgegaan, ziet, het is alles nieuw geworden.’

‭‭Pas als een mens “in Christus” is, wederom geboren door geloof in Zijn plaatsvervangende offer aan het kruis voor jouw en mijn zonden, dan kan dit probleem worden opgelost. Pas dan kunnen er door het leven in Hem werkelijk dingen veranderen. Het is alles uit Hem, door Hem en tot Hem!

Ik geloof dat we, als we zien op die Schepper, eigenlijk als vanzelfsprekend meer verantwoordelijkheid gaan nemen. We zullen dan meer en meer nadenken over hoe we hier wandelen op aarde. Over hoe we met elkaar omgaan en hoe we met de Schepping omgaan. Maar dat komt dus voort uit het kennen van de Schepper. Hij moet voor ons het aller, aller belangrijkst zijn. De rest komt daarna. Eerst de Schepper en dan de schepping.